Έφυγε σήμερα Πέμπτη 22 Ιανουαρίου 2022 σωματικά από κοντά μας και αναπαύτηκε στη Κρανιδιώτικη γη όπως το επιθυμούσε ο παπαΝικόλας μας ο Χατζής ή όπως αλλιώς τον λέγαμε ο Κολχατζής. Ανήκε στην τελευταία παλιά φουρνιά των ντόπιων Κρανιδιωτών ιερέων που τίμησε με τη ζωή του και το παράδειγμά του το τιμημένο ράσο που το φόρεσαν και οι παλαιότεροι ντόπιοι Λευίτες της περιοχής μας.
Άνθρωπος απλός και ανεπιτήδευτος, χαμογελαστός και δραστήριος με ιεραποστολικό πνεύμα και διάθεση που πάντα έδινε μία ευλογία στο κεφάλι όλων μας. Έγινε κληρικός σε μεγάλη ηλικία αλλά ο ζήλος και η προθυμία του για την ιεροσύνη τον βοήθησαν να ξεπεράσει όλες τις δυσκολίες που συνάντησε. Έζησε μια ζωή με έντονη την παρουσία του Χριστού μας και κυρίως του αγίου Νεκταρίου που για πολλά χρόνια τον διακόνησε ως πνευματικός στο μοναστήρι του. Ως ιερέας τοποθετήθηκε στη Κοιλάδα, στα χωριά της Τροιζηνίας και τέλος στο Ηλιόκαστρο.
Φιλακόλουθος και αφιλάργυρος , άνθρωπος προσευχής και θυσίας που η ζωή όμως τον πόνεσε από τα παιδικά του χρόνια. Άνθρωπος που ήξερε πως βγαίνει το μεροκάματο γιατί τον έβρεξαν πολλές φορές τα κύματα της θάλασσας καθώς ψάρευε. Εργάτης που μούσκευε στον ιδρώτα γιατί έπρεπε να πουλήσει τα ψάρια του γυρνώντας με τα πόδια ή με τον γάιδαρο στα χωριά για να βγάλει τον άρτον τον επιούσιον. Ευλογημένος όμως γιατί από ψαράς ιχθύων έγινε ψαράς ανθρώπων υπηρετώντας το θείο θυσιαστήριο
Ο βίος του γεμάτος από θείες εμπειρίες, από θαυμαστά προσωπικά γεγονότα. Όσα χρόνια βρισκόταν ως εξομολόγος και πνευματικός στη Μονή του αγ. Νεκταρίου έπαιρνε τις αμαρτίες των ανθρώπων και τις έριχνε στο πέλαγος του θείου ελέους για να συγχωρεθούν και κατέβαζε με το πετραχήλι του τη θεία χάρη και την άφεση. Μας είχε διηγηθεί θαύματα που είχαν γίνει κατόπιν προσευχής σε παιδιά που είχαν προβλήματα οι μητέρες τους ενώ ήταν ακόμα έγκυες. Γι΄αυτό πολλές φορές έδινε ένα βαμβακάκι από την κάρα του αγ. Νεκταρίου μαζί με μια πλαστικοποιημένη εικόνα.
Ας έχουμε την ευχή του και καλό παράδεισο να απολαύσει στο επουράνιο θυσιαστήριο του Κυρίου μας.
